မငိုပါကဲ့ ႏွမေခ်
===========
မငိုပါကဲ့ ႏွမေခ်
မ်က္ရည္ကို အသာသုတ္လိုက္ပါ --။
အမိကိုလည္း သူ႐ို႕ႀကိဳးတုတ္
ဒုတ္နန္႔လည္း သတ္သိမ့္ေရ --။
အဖကိုလည္း ၀ရမ္းၿပီးလတ္
သူ႐ို႕ စြပ္စဲြကတ္ေတေလ --။
ရြာကိုလည္း သူ႐ို႕မီးလွ်ိဳ႕
ႏြား၀က္တိကိုလည္း ယူ
(သူ႐ို႕ေရ)
တိရိစၦာန္ထက္ ညႇက္ေတလူ --။
ရြာက သက္ႀကီး႐ို႕ကိုလည္း
"အေမ အေမ" လို႔
သူ႐ို႕ ေခၚကတ္ေတ။
ၿပီးေက အမိပစၥည္း
သူ႐ို႕ ခိုးေရ --။
မယိုင္ေက်းေရ
လူ႐ိုင္းတိက
ငါ႐ို႕တိကို
၀န္သယ္ခိုင္းကတ္ေတ --။
သူ႐ို႕ေရ
အငတ္တိုင္းျပည္က
လာကတ္ေတလူ --။
ငါ႐ို႕ယာကို
၀င္ေရဆိုေကယင့္
ထိုခ်င့္ခူး ေဒခ်င့္ခူး
အသားငါးကိုလည္း မျမင္ဖူး
အစားလည္း ၾကဴးကတ္ေတ --။
ငါ႐ို႕ျပည္ကို
က်ဴးေက်ာ္လာေရ လူတိက
ငါ႐ို႕ကို သူပုန္ကို အားပီးေရလတ္ --။
ဆန္ျပာဖို႔ေခၚလားေရ
နင့္သူငယ္ခ်င္း (----) လည္း
ေနာက္နိမိုးလင္းမွ
ရြာျပန္ေရာက္ေတ --။
သက္ႀကီးရြာသူႀကီး
အဖိုးသွ်င္ကိုလည္း
သူ႐ို႕ႏွိပ္စက္
ေနာက္ဆံုးက်
ပစ္သတ္လိုက္ကတ္ေတ --။
ခါးကုန္းကုန္းနန္႔
အေဘာင္မ ေဂါက္မကိုလည္း
သူ႐ို႕ စခန္းအတြက္ ရီခပ္ခိုင္း
ပယိုင့္ေတာင္းတိ ရက္ခိုင္း
လုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္
အမွန္သူ႐ို႕ ယုတ္မာေရ --။
နင့္ကိုလည္း
ေနာက္ဆံုးမွာ
မုဒိန္းက်င့္ခကတ္ေတ --။
မငိုပါကဲ့ ႏွမေခ်
မ်က္ရည္ကို အသာသုတ္လိုက္ပါ --။
ကလက္ေခ်ာင္းကို ဆန္တက္
ခရီးဆက္ရခန္႔သိမ့္ေလ --။
တနိနိ တခ်ိန္ခ်ိန္က်
ငါ႐ို႕ျပည္
လြတ္ကိုလြတ္ေျမာက္ရမည္ --။
(သာလွဦး)
UNDC မဂၢဇင္း အမွတ္ (၂)
No comments:
Post a Comment