(၂၆) စေျပာလာေက၊ ထိုခါၿပီးမွ၊ ၿပံဳးရယ္ေယာင္သို႔၊ ေမာင္ထြန္းျမမွာ၊ ႃမြက္ဟႏႈတ္ေခၽြ၊ သံခ်ဳိခ်ဳိႏွင့္၊ ပ်ဳိႏွမကို၊ ယွင္းျပေရကား၊ အသေရေျပာင္ရႊန္း၊ ျပည္ရခိုင္မွာ၊ ႏြယ္ယဥ္ဆန္းလို႔၊ ခိုင္ပန္းတမွ်၊ ျမစပါယ္သို႔၊ မေငြလွေလ၊ နားက်စံုေယာင္၊ ေမာင္စကားကို၊ ေရႊနားေထာင္ပါ၊ ဘုန္းေခါင္ျမတ္စြာ၊ လက္ထက္ခါ၀ယ္၊ စႏၵာသူရိယ၊ တြင္မည္ရေက၊ မင္းလွရာဇာ၊ သြန္းခပါေက၊ မဟာမုနိ၊ ေျခာက္သြယ္ေရာင္ျဖင့္၊ ထြန္းေျပာင္ညီးေက၊ တိုင္းသိထင္ရွား၊ လြန္သပၸါယ္ေက၊ ေဒ႐ုပ္ပြားႏွင့္၊ တပါးေနာက္မူ၊ ဆင္းရဲသူ႐ို႕၊ ခုမူကာလ၊ ေက်ာက္အုဋ္မံ၍၊ ျပည္စြန္နားမွာ၊ တည္ထားၾကသည္၊ ဗုဒၶ႐ုပ္ပြား၊ မေပၚလြင္ေက၊ မထင္ရွားဘဲ၊ ဟိျငားၾကရာ၊ ေပါင္းႏွစ္ျဖာတြင္၊ ရာဇာပင္သြန္း၊ ဆင္းရဲသူေက၊ တည္ထုသြန္းလည္း၊ ရႊင္လန္းသဒၶါ၊ ပူေဇာ္ခါတြင္၊ ပူဇာနိယ၊ အက်ဳိးမူလွ်င္၊ တူတကြျဖင့္၊ ရၾကမည္သာ၊ ပ်ဳိႏုနယ္ေက၊ မယ္တမိမွာ၊ သိအပ္ပါေရ၊ ျမတ္စြာ႐ုပ္ပြား၊ ဆင္းထုဟူေက၊ ဆူဆူမ်ားကို၊ စကားမဂဓ၊ ပါဠိလာျဖင့္၊ ၫႊန္ကာထုတ္ေက၊ ဥဒၵိႆဟု၊ ဆိုၾကတံုျပန္၊ ရခိုင္သံျဖင့္၊ ျပန္ကာေျပာမည္၊ ကိုးပါးဂုဏ္ကို၊ အာ႐ံုကပ္ေက၊ ရည္မွတ္ဖြယ္တည္း၊ ဤသည္စကား၊ ပါဠိလာကို၊ ေထာက္ခါထားလွ်င္၊ ႐ုပ္ပြားဟူက၊ ႀကီးအငယ္ႏွင့္၊ တိုရွည္ၾကလည္း၊ ဧကသညာ၊ ရည္မွတ္ဖြယ္ဟု၊ အတည္ျပဳေက၊ တခုသာလွ်င္၊ ရပါတံုလတ္၊ ပရမတ္ကို၊ လွနတ္ပ်ဳိစင္၊ ထဲဘ၀င္မွာ၊ ၿမဲပင္စြဲမွတ္၊ ဤေၾကာင္းရာႏွင့္၊ ေပါင္းကာထားေက၊ စကားစပ္တြင္၊ ထပ္၍တသြယ္၊ ခင္ကညာကို၊ သကၤာကင္းေအာင္၊ ယွင္းဦးမည္ေလ၊ ႏႈံးဖြယ္မရာ၊ ဘုန္းေတဇာႏွင့္၊ မဟာမုနိ၊ ႐ုပ္ပြားေတာ္ကို၊ ဖူးေမွ်ာ္ဘိေသာ္၊ ကင္း၀ီးပယ္ရြာ၊ ေယွာင္သြယ္ကြာ၍၊ ေဒ၀ါနတ္ထံ၊ ေရာက္မည္မွန္ေက၊ ဧကန္ျဖစ္က၊ စင္စစ္ခု၀ယ္၊ ဗဟိုညံ၍၊ စည္သံက်ဴးေက၊ ေျမာက္ဦးျပည္မွာ၊ တည္ကာလည္းထား၊ ႐ုပ္ပြားေတာ္ေလ၊ ေသာင္းေက်ာ္ဘိေအာင္၊ ဟိယက္သားကို၊ ၫြတ္တြားၾကည္ျဖဴ၊ ဖူးေျမႇာ္မူလည္း၊ ထိုသူမွန္စြာ၊ ပါယ္ေလးရြာက၊ ကင္းကြာၿပီးမွ၊ နတ္ရပ္ထံမွာ၊ မွန္မုခ်ေက၊ ခံရမည္ပင္၊ သို႔ျဖစ္အင္ေၾကာင့္၊ ေရာင္လြင္ထြန္းပ၊ မုနိသွ်င္ကို၊ ဖူးျမင္ရေယာင္၊ ေမာင္ကတဖန္၊ ပင္ပန္းခံ၍၊ လာရန္မလို၊ ေျမာက္ဦးျပည္မွာ၊ တည္ကာထားေက၊ ႐ုပ္ပြားကိုပင္၊ ဖူးေမွ်ာ္ပါမည္၊ ေစတနာႏွင့္၊ သဒၶါျမတ္သာ၊ လိုအပ္ဖြယ္တည္း၊ ေနာက္၀ယ္တဖန္၊ ႄကြင္းမက်န္ေအာင္၊ ယွင္းျပန္ဦးမည္၊ ပန္းစပါယ္ေလ၊ လွေမနားေထာင္၊ ဤလူ႔ေဘာင္တြင္၊ ဂုဏ္ေရာင္၀င့္ႄကြား၊ မ်ဳိးအစဥ္ေလ၊ ရခိုင္မ်ားမွာ၊ ေပ်ာ္ပါးရႊင္ျမဴး၊ အရာရာသို႔၊ လွည့္ကာလားေက၊ ဘုရားဖူးလို႔၊ ၾကည္ႏူးကာမ်၊ ကုသိုလ္ဟုန္ေလ၊ ျပည့္စံုလွဟု၊ စိတ္ကမွတ္ခါ၊ မိမိရြာကို၊ ျပန္လာၾကျငား၊ ယင္းပိုင္သူေလ၊ လူအမ်ားကို၊ ဘုရားမႀကိဳက္၊ ထပ္မံခါျဖင့္၊ ငါမႀကိဳက္တည္း၊ ဇာျဖစ္လို႔ေပ၊ မီးလတ္ေခ်ေသာ္၊ ေျဖမည္ငါက၊ သံုးရပ္ေဘာင္မွာ၊ အေခါင္ခ်ဳပ္ေက၊ ျမတ္ဗုဒၶ၏၊ သံုး၀သာသနာ၊ ရွည္ျမင့္ၾကာေအာင္၊ လြန္စြာႀကိဳးကုတ္၊ မ်ားလူသွ်င္မွာ၊ အားအင္ထုတ္လို႔၊ ျပဳလုပ္မွသာ၊ ဖူးေျမႇာ္ရာသို႔၊ ေရာက္ပါလိမၼည္၊ ပူေဇာ္႐ံုျဖင့္၊ ခ်ိန္ကုန္လင့္ေက၊ မသင့္ေခ်ပါ၊ ဘုန္းႄကြယ္ျမတ္စြာ၊ ေစာသတၱာကို၊ ဖူးပါသည္ထက္၊ ျမတ္ဘုန္းေမာ္က၊ ထုတ္ေဖာ္ႃမြက္ေက၊ ႏႈတ္ထြက္ဓမၼာ၊ တရားလာကို၊ မ်ားစြာေသာင္းေသာင္း၊ အႀကိမ္ႀကိမ္ေလ၊ ခ်ိန္မျပတ္ေက၊ က်င့္အပ္ေကာင္းေရ၊ တေၾကာင္းတျဖာ၊ ဤအရာတြင္၊ ပမာႏႈိင္းဆ၊ က်မ္းအလာကို၊ ၫႊန္ကာျပမည္၊ ႏွမနားေထာင္၊ ႏွစ္မ်ားေျမာင္က၊ ဘုန္းေခါင္ဘဂ၀ါ၊ လက္ထက္ခါ၀ယ္၊ သညာတြင္ဘိ၊ ႐ုပ္ႏွင့္နာမ္ကို၊ မွန္မတြက္ေက၊ ၀ကၠလိမွာ၊ မုနိျမတ္စြာ၊ ေရႊမ်က္ႏွာကို၊ ေမာ္ကာဖူးတံု၊ ေက်ာင္းေဆာင္ဘံုမွာ၊ ခ်ိန္ကုန္လြန္ဘိ၊ ဘါ၀နံေလ၊ ဥာဏ္မထိုးေက၊ က်ဳိးမဟိဟု၊ ဣသိထြတ္မွဴး၊ မေထရ္သွ်င္ကို၊ ျပစ္တင္ဖူး၏၊ ပံုႏႈံးစံထား၊ ၫႊန္းပမာႏွင့္၊ က်မ္းလာမ်ားကို၊ မွတ္သားၿပီးေသာ္၊ ႐ုပ္ပြားေတာ္အား၊ ပူေဇာ္ေသာခါ၊ ကုသိုလ္မွာလွ်င္၊ ကမၼာ၀စရ၊ က်မ္းသၿဂိဳဟ္မွာ၊ ဆိုကာျပ၏၊ ဘ၀မျပတ္၊ အ၀ိဇၨာႏွင့္၊ တဏွာ၀ဋ္မွာ၊ မလြတ္ႏိုင္ပါ၊ ထိုထက္သာ၍၊ ျမတ္စြာဗုဒၶ၊ သံုးလူ႕ဘ၏၊ ေဟာျပလမ္းၫႊန္၊ ဓမၼခန္ကို၊ က်င့္ႀကံမွသာ၊ ၀ဋ္တဏွာ႐ို႕၊ လြတ္ကြာကင္းျပတ္၊ ႐ုပ္ႏွင့္နာမ္မွာ၊ အမွန္တံုးေက၊ အဆံုးသတ္၍၊ အျမတ္နိဗၺာန္၊ လမ္းေၾကာင္းမွန္ကို၊ အကၽြႏ္ုပ္က၊ အၿမဲပင္လွ်င္၊ စြဲ၀င္ေႏွာေက၊ သေဘာက်လို႔၊ ကာလေပၚျငား၊ လူအမ်ားႏွင့္၊ ဘုရားဖူးရန္၊ ေမႏႈိးေဆာ္၍၊ ဖိတ္ေခၚခ်က္ကို၊ လက္မခံေလး။
(၂၇) လက္္္မခံဟု၊ ျငင္းဆန္ပယ္ယွား၊ ေမာင္လူပ်ဳိ၏၊ ဆိုစကားကို၊ ပ်ဳိထြားကညာ၊ ခြန္းတံု႔လွန္၍၊ တဖန္ထပ္လို႔၊ မီးလတ္ရာကား၊ ကမၼာ၀စရ၊ ျမတ္ကုသိုလ္ကို၊ ထိုလူမွ်လွ်င္၊ ထက္ၾကသဒၶါ၊ စိတ္ျဖဴစင္၍၊ အားအင္ထုတ္ေက၊ မလုပ္ရာဟု၊ ဗုဒၶါေဟာျငား၊ က်မ္းပီစာမွာ၊ ဖြီရွာတြိေက၊ ဟိသလားေလ၊ တပါးထိုမွ၊ ျမတ္ဗုဒၶကို၊ တုတ္ႄကြ႐ိုေသ၊ ဖူးေမွ်ာ္ေခ်ေသာ္၊ အပယ္လားရန္၊ က်မ္းအၫႊန္ကို၊ တြိျပန္သလား၊ ေမာင့္ဆရာက၊ သင္ကာေျပာေက၊ ေဟာသလားဟု၊ ဟားဟားလည္းရယ္၊ ပ်ဳိပန္းတန္ေက၊ လွစံသီးမွာ၊ မီးလတ္ေခ်ေသာ္၊ ႐ုပ္ရည္လွပ၊ ေမာင္လူပ်ဳိမွာ၊ သံခ်ဳိျမႏွင့္၊ ရႊင္ျပမ်က္ႏွာ၊ ၿပံဳးရယ္ျပန္၍၊ တဖန္ထပ္လို႔၊ ယွင္းလတ္ရာကား၊ ေရာက္လာေသာင္းေသာင္း၊ ဇီးေခ်ာင္းသူေလ၊ ပ်ဳိျဖဴေပါင္းႏွင့္၊ ႏြဲ႔ေႏွာင္းယဥ္စ၊ ပ်ဳိႏုနယ္ေက၊ မေငြလွေလ၊ ဆံုးစကုန္ေယာင္၊ ေမာင္စကားကို၊ ေမနားေထာင္ပါ၊ လူ႔ေဘာင္လူ႔ရြာ၊ လူမ်ားစြာလွ်င္၊ ကမၼာ၀စရ၊ မ်ားထိုထိုေလ၊ ကုသိုလ္စုကို၊ မျပဳရဟု၊ ေမာင္ကခု၀ယ္၊ ပုလဲသြယ္ေလ၊ ပ်ဳိေမေခ်ာကို၊ မေျပာေပတည္း၊ ထိုသည္ကမၼ၊ ကုသလလွ်င္၊ ၀ဋ္မွမလြန္၊ ႐ုပ္ႏွင့္နာမ္သည္၊ ႀကိမ္ဖန္လည္းျဖစ္၊ ကာမဂုဏ္ျဖင့္၊ ဘံုဆယ့္တစ္မွာ၊ ျမဳတ္နစ္႐ံုသာ၊ ဤထက္လြန္၍၊ နိဗၺာန္ေျမာက္ေအာင္၊ မေရာက္ပါဟု၊ မွန္စြာအကယ္၊ ဘိဓမၼာ၏၊ လာသေဘာႏွင့္၊ ေမာင္ေျပာေရေလ၊ ေနာက္၀ယ္တျခား၊ ျမတ္ဘုရားကို၊ ဖူးျငားေသာခါ၊ အပါယ္မွာလွ်င္၊ ေရာက္ပါမည္လား၊ မီးကာဆိုေက၊ ထိုစကားကို၊ ေျဖၾကားဦးမည္၊ လြဲမေခ်ာ္ေအာင္၊ ေတြးေခၚျငားလို႔၊ ေထာင္နားတည္ပါ၊ ဘုန္းႄကြယ္ဗုဒၶ၊ အတုလကို၊ ဦးခ်႐ိုေသ၊ ဖူးေမွ်ာ္ေပေသာ္၊ အပါယ္ဂတိ၊ မလားရန္ကို၊ အကၽြန္သိေရ၊ ႏႈိင္းၫႇိက်မ္းဂန္၊ တရားၫႊန္၍၊ သင္ရန္မဟိ၊ စဥ္စားႀကံ၍၊ ေ၀ဖန္ႏႈိင္းေသာ္၊ လူတိုင္းသိမည္၊ သို႔ျဖစ္ေပလည္း၊ ဇာအျခင္းႏွင့္၊ ျငင္းလတ္ေတဟု၊ ဆိုေခ်ေသာခါ၊ ဤေခတ္မွာလူ၊ မ်ားစြာေထာင္ေသာင္း၊ ႀကီးငယ္ဟူေက၊ လူအေပါင္းလွ်င္၊ ထံုးေဟာင္းကိုလြန္၊ လမ္းမမွန္ေက၊ က်မ္းၫႊန္မသိ၊ ကိုယ့္႐ိုးရာႏွင့္၊ မ်ဳိးဇာတိကို၊ သတိမခ်ပ္၊ ကိုးကြယ္ရာေလ၊ ဘာသာရပ္တြင္၊ မအပ္မရာ၊ တုအေယာင္ျဖင့္၊ လုပ္ေဆာင္မႈကို၊ ျပဳကတ္ပါ၍၊ ဆရာသခင္၊ စာအျမင္ႏွင့္၊ ဇာပင္ေဟာျငား၊ မမွတ္ေအာင္ဘဲ၊ နတ္ေယာင္၀ါးမွာ၊ တိုးပြားအစံု၊ ကိုးပါးဂုဏ္ကို၊ အာ႐ံုမထား၊ အရြာရြာကို၊ လည္ကာလားလို႔၊ ဘုရားဖူးေယာင္၊ အဟန္ေဆာင္၍၊ ေၾကာင္သတင္းသံုး၊ ရွိအခါက၊ ပမာထံုးသို႔၊ ၿပံဳးၿပံဳးမ်က္ႏွာ၊ ရႊင္ျမဴးကာႏွင့္၊ သီစာေသာက္စား၊ တခ်ဳိ႕မ်ားကား၊ စီးပြားရွာရန္၊ တခ်ဳိ႕မွန္ေက၊ ႄကြီအံႀကိဳးထိုး၊ တခ်ဳိ႕မွာလွ်င္၊ လည္ကာခိုုး၍၊ တခ်ဳိ႕႐ို႕ကား၊ အပ်င္းေျပဟု၊ စိတ္၀ယ္ထားလွ်က္၊ တျခားေနာက္မူ၊ တခ်ဳိ႕သူမွာ၊ အယူျခားသီး၊ မဟုတ္တန္ကို၊ ႀကံဖန္ျငားေက၊ ဘုရားရြီးလို႔၊ ႀကီးေရငယ္ေရ၊ မသပၸါယ္ႏွင့္၊ သပၸါယ္တသီး၊ ရတနာျဖင့္၊ ေရာင္၀ါညီးေအာင္၊ မင္းၿမီးမင္းသား၊ သြန္းလုပ္ထားေက၊ ဘုရားကိုမွ၊ သဒၶါရႊင္ေက၊ ဖူးခ်င္ၾကလို႔၊ ေနာက္မွတပါး၊ ဆင္းရဲသူေလ၊ လူအမ်ား႐ို႕၊ တည္ထားၾကက်င္၊ ႐ုပ္ပြားသွ်င္ကို၊ ဖူးျမင္သူကား၊ တိုင္းႏိုင္ငံမွာ၊ လြန္နည္းပါး၍၊ ဘုရားကိုသာ၊ ရြီးခ်ယ္ကာျဖင့္၊ ဖူးလာတံုဘိ၊ တရားကြာ၍၊ မွားကာလုပ္ေက၊ ယုဂ္ကလိတြင္၊ အသိကင္းပ၊ ျပဳၾကသူေလ၊ ဟူသမ်ကို၊ ျမင္ရလွ်က္ပင္၊ ေမႏႈိးေဆာ္၍၊ ဖိတ္ေခၚရီးကို၊ ေၾကာက္သြီး၀င္၍၊ ေမာင္လွ်င္ခု၀ယ္၊ ကာလေပၚေလ၊ ဖူးေမွ်ာ္ျခင္းကို၊ ျငင္းလတ္ေတဟု၊ ဆိုေပၿပီးမွ၊ ႏွမေခ်ေက၊ မေငြလွႏွင့္၊ ေရာက္ၾကေသာင္းေသာင္း၊ ဇီးေခ်ာင္းသူေလ၊ လူအေပါင္းကို၊ က်ဳိးေၾကာင္းဆက္သြယ္၊ က်မ္းအၫႊန္ႏွင့္၊ လမ္းမွန္ရေအာင္၊ ေျပာျပမည္ေလး။
No comments:
Post a Comment