အာဏာတေစၦရဲ့ စ်ာပနည

အာဏာတေစၦရဲ့ စ်ာပနည
==============

ၿငိမ္ဆိတ္တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္တခုလံုး
သင့္အားေလွာင္ၿပံဳးေနတယ္ --။

မီးေသြးေရာင္ ဇီးကြက္ငွက္တေကာင္ဟာ
အစာရွာထြက္လာတယ္ --။

ေသမင္းရဲ့ ေအးစက္တဲ့ လက္ေခ်ာင္းမ်ားစြာတို႔
ေသာ့မဲ့သင့္တခါးကို လာေခါက္ေနတယ္ --။

ေမွာင္မဲည အကာလ သန္ေခါင္ယံမွာ
မ်က္ရည္ပူတို႔ တလိမ့္လိမ့္စီးဆင္း
ေသမင္းရဲ့ေခၚသံ
နာခံခက္ေနၿပီလား --။

ပိုင္ဆိုင္မႈအားလံုး စြန္႕လႊတ္ခဲ့ေတာ့
ေႏွာင္ဖဲြ႕မႈႀကိဳး ေျဖေလွ်ာ့ခဲ့ေတာ့
ကံၾကမၼာအလွည့္ က်ိဳးပဲ့သြားတဲ့
လွည္းဘီးရဲ့၀င္ရိုး
ေနာက္ျပန္လွည့္ဖို႔ မႀကိဳးစားနဲ႔ေတာ့ --။

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

ဘ၀နာရီလက္တံေပၚက
ေနညိဳခ်ိန္ အိပ္မက္ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္
ေဆးသားမႈန္ပ်က္သြားခဲ့ၿပီ --။

သံသရာ ညႇာတံရိုးေပၚက
၀ါက်င့္က်င့္ ဇရာေႏြဦးသစ္ရြက္တရြက္
ရင့္ေရေႂကြသက္သြားခဲ့ၿပီ --။

ယစ္မူးမႈ ရာဇပလႅင္ေပၚက
၀ိညာဥ္မဲ့ ခႏၶာကိုယ္ဟာ
ငိုယိုတဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြကို
နား၀င္ခ်ိဳႏိုင္ေတာ့မလား --။

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

ဘ၀ေရပြက္စမ္းတို႔ခမ္းေျခာက္
မီးေတာက္လို ပူျပင္းတဲ့ေႏြမွာ
အေဖာ္မပါ ခရီးသြား
ေတြေ၀စမ္းတ၀ါး၀ါး
ခရီးသြားရအံုးမယ္ေပါ့--။

ေ၀ဒနာေတြ ရင္နင့္စြာခံစား
၀င့္ႂကြားမေနႏိုင္ရွာတဲ့ငွက္ငယ္
ဘယ္ဆီဘယ္၀ယ္ပ်ံသန္း
ဘယ္စခန္း ခို၀င္နားရအံုးမလဲ
အေတာင္ေညာင္းလို႔ ရြက္ေႂကြေတာမွာ
အေမာေျဖရွာေနေရာ့ထင့္ ---။

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

ေလာကဇတ္ခံုေပၚမွာ
အေျဖရွာမရႏိုင္တဲ့ သခၤ်ာပုစၦာတပုဒ္လို
ကႀကိဳးစံုစြာ သရုပ္ေဆာင္ခဲ့ၿပီ --။

ခါးသီးတဲ့နာက်ည္းခ်က္
စဲြမက္ဖြယ္စကားလံုးမ်ားစြာ
ခ်ိဳၿမိန္အနမ္း ေ၀ဒနာတသီတသန္းနဲ႔
ေျဖလွမ္းမ၀ံ့မရဲ
တံုးေႏွးေနၿပီလား ---။

ေသာကမီးတို႔ တေျမ့ေျမ့ေလာင္ကၽြမ္း
ေမာႏြမ္းလ် အိမ္မျပန္ႏိုင္ရွာေတာ့
ကႏၱာရ အလယ္က ငွက္ငယ္တေကာင္လို
ရိုးတံႀကဲႀကဲသစ္ပင္ေပၚမွာ
အေဖာ္မဲ့ေနရွာၿပီလား ---။

ေရၾကည္ရာမ်က္ႏုရာ ရွာယင္း
က်င္လည္က်က္စား သြားလာခဲ့ရ
ဘ၀ရဲ့အလွရွာေဖြ
ဘ၀ရဲ့အဓိပၸါယ္ ေတြ႕ပါေလစ --။

ဗ်စ္ရည္ပူပူတခြက္ေသာက္လိုက္
ေခါင္းငိုက္စိုက္နဲ႔ ကမၻာႀကီးပတ္ခ်ာလည္သြား
ဒါဏ္ရာဒါဏ္ခ်က္ေတြ သက္သာသြားေပါ့ …။

xxxxxxxxxxxxxxxxxx

အၾကင္နာတရားေခါင္းပါးတဲ့
ကမၻာေျမျပင္ေပၚမွာ
ရင္နာစရာအေၾကာင္းေတြ ႏွိပ္စက္
အိပ္ေရးလည္း ပ်က္ခဲ့ၿပီ---။

ဒယိမ္းဒယိုင္ေျခလွမ္းမ်ားစြာနဲ႔
အိမ္အျပန္လမ္းမေပၚမွာ
ေတးတေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္ဟစ္
သတိလည္း လစ္ခဲ့ၿပီ--။

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

ျဗဟၼစိုရ္တရားရွာေဖြရင္း
မ်က္စိလည္လမ္းမွားသြားတဲ့ အလမၸါယ္ေႁမြဆရာ
ထူထည္းတဲ့ေတာလမ္းမႀကီးေတြေပၚမွာ
ဆင္ျခင္တံုတရားမဲ့စြာေလွ်ာက္လွမ္း
မဇၩိမပဋိပဒါ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔
မ်က္ကန္းတေစၦေျခာက္သလို အျဖစ္မ်ိဳး
ခရီးမတိုးႏိုင္ရွာေတာ့
ရုန္းထြက္ထြက္ေပါက္ရွာယင္း
နစ္ျမဳတ္ယင္းနစ္ ဘ၀ေရတိမ္နစ္ရတဲ့အျဖစ္
အျပစ္ရဲ့ဒါဏ္ခ်က္ဒါဏ္ရာ
အႀကိမ္ရာေပါင္းမ်ားစြာခံစား
ရူးသြတ္သြားၿပီ ---။

xxxxxxxxxxxxxxxxxxx

အ၀တ္ဗလာနဲ႔ မိန္႔ခေလးငယ္ငယ္တေယာက္
ဒူးေထာက္ခစား အသနားခံ
မ်က္ရည္သြန္သြန္ယိုစီး
ငိုညီးေနရွာေပမဲ့
အေမွာင္တံတိုင္းေတြရဲ့ အနိဌာရံုကန္႔လန္႔ကာေတြအၾကား
(မေရမရာ) ေရတိမ္နစ္သြားရွာၿပီ --။

တိရိစၦာန္ေတြရဲ့က်ည္ဖူး
ေခၽြခူးရက္စက္သြားတဲ့ပန္းငယ္
လြမ္းဖြယ္ေျပာက်ယ္တဲ့ ေသြးသမုဒၵရာ လိႈင္းတံပိုးေတြေပၚမွာ
လြင့္ေမ်ာေနရွာၿပီလား --။

မိစၦာေကာင္ေတြရဲ့ ရြံရွာဖြယ္ သမိုင္းအမည္းစက္
ေသြးေႂကြးဆပ္ရအံုးမယ္ေပါ့ --။

ျပည္သူ႔ႏွလံုးေသြးေရစီးေအာက္က
ေၾကာက္စရာ နဂါးမင္း
ေရေႁမြသာသာအဆိပ္မျပင္းႏိုင္ရွာေတာ့
မီးေတာက္မီးလွ်ံေတြရဲ့ ပူသွ်ိန္ျပင္းျပတဲ့အာဏာ
မာန္စြယ္က်ိဳးသြားရွာၿပီ ---။

ဘုရားေက်ာင္းဆီက ေခါင္းေလာင္းသံ
ေတာင္ေစာင္းနားဆီက ႏြားခေလာက္သံ
သဘာ၀နာရီသံေတြရပ္စဲ
ေနလဲြသြားခဲ့ၿပီ ---။

ေျခာက္ေသြ႔တဲ့ ေျမကမၺလာေမြ႕ရာေပၚမွာ
အထီးက်န္ သံေ၀ဂ ကႏၱာရငွက္ခါး
ထာ၀ရ အိပ္စက္သြားခဲ့ၿပီ --။

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

ေသသူရဲ့ ဂုဏ္ထူး၀ိေသသ ပကာသန မာန
ခ၀ါခ်ေဆးေၾကာ
လူေတြ ခ်ီက်ဴးစကားေျပာရင္း
၀န္တင္ျမင္းလွည္းမ်ားနဲ႔ ေျမနီလမ္းအတိုင္း
ဒုန္းစိုင္းေမာင္းႏွင္အိမ္ျပန္လာၾက --.။

ဟိုး ခပ္ေ၀းေ၀းေတာင္တန္းမ်ားဆီသို႔
ငွက္သင္းတအုပ္
ခပ္သုတ္သုတ္ ပ်ံသန္းသြားၾက --။

ဇရပ္အိုေပၚက လည္တံရွည္လင္းတငွက္တို႔
ေတာင္ဖက္အရပ္သို႔ လွည့္ပ်ံသြားၾက ---။

ေရႊအိုေအာင္ ေတာလမ္းမႀကီးအတိုင္း
ႏြားသင္းအုပ္တို႔
ရြာသို႔ ျပန္လာခဲ့ၾက --။

ဇရာ မရဏ ျမစ္ေရစီးၾကမ္း
ေသာကပရိေဒ၀ကမ္းပါးရိုင္းေအာက္
ဒုကၡလိႈင္းတို႔ ေမႊေႏွာက္ရိုက္ခတ္
ပဋိစၥသမုပၸါဒ္
၀ဲဂယက္ထဲက ေဗဒါပင္
ရွင္ျပန္ ထေျမာက္လာႏိုင္အံုးမလား --။

ဆူးႀကမ္းခေရာင္းလမ္းေပၚက
သံသရာအခ်ိန္နာရီထား
တေရႊ႕ေရႊ႕ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြာသြားၿပီ --။

ညေကာင္းခင္ျပင္ေအာက္
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဆီက
နိဂံုးအမွ်ေၾကးစည္သံ
ဘ၀ဂ္ညံခဲ့ေလၿပီ ---။

(ခိုင္လူျခေသၤ့)
October 16, 1998, ေသာက္ၾကာနိ ရြီးစပ္သည္။
မွတ္ခ်က္။ ။ ျမန္မာကဗ်ာ