==================
နှစ်ပေါင်းမယေရှည်ကြာ
စိုင်အလာနှင့်
ကိုယ့်မှာချက်မြှုတ်
ပိုးရွှီပြင်ဟု တွင်သမုဒ်ကေ
ဇနပုဒ်ကို ကျွန်ုပ်မှန်စွာ
စွန့်၍ခွါပြီး ထွက်လာပြီးသော်
မြို့ကြီးရန်ကုန် ရပ်ပေါင်းစုံကို
အကုန်လည်ပတ်
ရွှေတိဂုံဟု ဂုဏ်ဒြပ်နှင့်
စေတီမြတ်ကို ဦးညွတ်ပြီးခါ
ရီကြိုင်ရာလေ မျက်နုရာကို
ရှာဖွယ်တုံမြောက်
လူအပေါင်းနှင့် အကြောင်းထောက်လို့
ထိုင်းသို့ရောက်တေ။
ရောက်လတ်မယေတုံက
ထိုကစ၍
ဘဝဖုံဖုံ တွိ၍ကြုံပြီး
မညီးမညူ ကူလီအလုပ်
အကြီးသန်လေ ဝန်အထုပ်ကို
ကြိုးကုတ်လုပ်ဆောင်
ခါးကျိုးယောင်လေ အမောင်ရွက်ထမ်း
သမုဒ္ဒရာ တထွာဝမ်းတွက်
ပင်ပန်းကြီးစွာ ကြိူးစားရှာကေ
လက်မှာမကပ်
နိုက်ကလပ်ကို ရောက်လတ်ကယှောင်
တက်တက်ပြောင်ရေ။
မိဖကိုထား သားမယားကို
တပြားမပို့
အရည်ဆို့လို့ ပို့ဖို့မကျန်
အိပ်အခွံနှင့် ပြန်လာတုံမြောက်
များမကြာလေ ရွာသို့ရောက်က
အပေါက်များစွာ ဖာကာလည်းထီး
အိမ်အဆွီးမှာ ကြမ်းကြီးကပြို
မိုးလည်းယိုလို့
အိပ်ဖို့နီရာ ဇကာမဟိ
ဆန်မဟိကေ ငပိကိုထောင်း
ဝမ်းဟောင်းလောင်းနှင့် တောင်းစားဖို့ရန်
စိတ်ကကြံသည်
အိမ်ပြန်နောက်ကျလီသတည်း။
သာလှဧူး (မြောက်ဧူး)
November 28, 2025 (သောက္ကြာနိ)
No comments:
Post a Comment