မငိုပါကဲ့ ႏွမေခ်

မငိုပါကဲ့ ႏွမေခ်
မ်က္ရည္ကို အသာသုတ္လိုက္ပါ --။

အမိကိုလည္း သူ႐ို႕ႀကိဳးတုတ္
ဒုတ္နန္႔လည္း သတ္သိမ့္ေရ --။

အဖကိုလည္း ၀ရမ္းၿပီးလတ္
သူ႐ို႕ စြပ္စဲြကတ္ေတေလ --။

ရြာကိုလည္း သူ႐ို႕မီးလွ်ိဳ႕
ႏြား၀က္တိကိုလည္း ယူ
(သူ႐ို႕ေရ) တိရိစၦာန္ထက္
ညႇက္ေတလူ --။

ရြာက သက္ႀကီး႐ို႕ကိုလည္း
(အေမ အေမ) လို႔
သူ႐ို႕ေခၚကတ္ေတ
ၿပီးေက အမိပစၥည္း သူ႐ို႕ခိုးေရ --။

မယိုင္ေက်းေရ လူရိုင္းတိက
ငါ႐ို႕တိကို
၀န္သယ္ခိုင္းကတ္ေတ --။

သူ႐ို႕ေရ
အငတ္တိုင္းျပည္က
လာကတ္ေတလူ --။

ငါ႐ို႕ယာကို ၀င္ေရဆိုေကယင့္
ထိုခ်င့္ခူး ေဒခ်င့္ခူး
အသားငါးကိုလည္း မျမင္ဖူး
အစားလည္း ၾကဴးကတ္ေတ --။

ငါ႐ို႕ျပည္ကို
က်ဴးေက်ာ္လာေရ လူတိက
ငါ႐ို႕ကို
သူပုန္ကို အားပီးေရလတ္ --။

ဆန္ျပာဖို႔ေခၚလားေရ
နင့္သူငယ္ခ်င္း (----) လည္း
ေနာက္နိမိုးလင္းမွ
ရြာျပန္ေရာက္ေတ --။

သက္ႀကီးရြာသူႀကီး
အဖိုးသွ်င္ကိုလည္း
သူ႐ို႕ႏွိပ္စက္
(ေနာက္ဆံုးက်)
ပစ္သတ္လိုက္ကတ္ေတ --။

ခါးကုန္းကုန္းနန္႔
အေဘာင္မ ေဂါက္မကိုလည္း
သူ႐ို႕စခန္းအတြက္ ရီခပ္ခိုင္း
ပယိုင့္ေတာင္းတိ ရက္ခိုင္း
လုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္
အမွန္သူ႐ို႕ ယုတ္မာေရ --။

နင့္ကိုလည္း ေနာက္ဆံုးမွာ
မုဒိန္းက်င့္ခကတ္ေတ --။

(မငိုပါကဲ့ ႏွမေခ်)
မ်က္ရည္ကို အသာသုတ္လိုက္ပါ
ကလက္ေခ်ာင္းကို ဆန္တက္
ခရီးဆက္ရခန္႔သိမ့္ေလ --။

တနိနိ တခ်ိန္ခ်ိန္က်
ငါ႐ို႕ျပည္
လြတ္ကို လြတ္ေျမာက္ရမည္ --။

(သာလွဦး)
UNDC မဂၢဇင္း အမွတ္ (၂)
(New Delhi)(India)