Saturday, February 6, 2016

ေလာကုတၱရာ တံငါသည္


ေလာကုတၱရာ တံငါသည္
=============

ေလာကီအေရး ငါႏွင့္မဆိုင္ဆိုပ်ာ
ရီငတ္နီေရ အေခ်တိကို
ရီမတိုက္ပဲ
ဥေပကၡာတရားႏွင့္ သေယာဇဥ္အကုန္ျဖတ္
ဟိသမွ်ရီ ၿခီမ်က္စိေခ်ေလာက္ကို
အိုင္ပစ္ပိုင္ ပစ္နီကတ္ေတအခါ
ဇာေလာက္မၾကာ
အိုင္ထဲမွာ ရီခမ္းလားေသာ္
ဖမ္းလို႔ရစြာက ငါး
နိဗၺာန္ကား မဟုတ္ --။

ပယိုင့္ၿမႇံဳးမွာ
ငါခံုးမေခ်တိ
ပတုန္းေခ် လႈပ္လႈပ္လႈပ္လႈပ္
ပါးစေခ် ေဖာ္သီေဖာ္သတ္
ဖုတ္လို႔စားစား ကင္လို႔စားစား
ဟင္းရည္ေသာက္လို႔ စားစား
အားဟိေက အာပါတ္မသင့္
၀မ္းေခ်ၾကင့္ၾကင့္ၾကင့္ၾကင့္----။

ငါးစရိုင့္ခ်ပူေခ်တေကာင္
အစူးမ်ားလိုက္ေတနန္႔
ငါးေၾကးစူးေက တဖ်ားအီးေရ
ဖားထင္လို႔ ေယာင္မွားၿပီးေက
ပက်င္းကိုတခ်က္ မစားမိပါစီကဲ့
ငယက္ေခ်ကို ျပာမွာခ်ေယွာင္
ဂြင္ခ်င္း နိဗၺာန္ေရာက္လားဖို႔ေယ --။

(သာလွဦး)(February 3, 2016)(Tuesday)(အၤဂါနိ)

No comments:

Post a Comment