Sunday, February 17, 2008

အတၲစီးေၾကာင္းတေလွ်ာက္


အပိုင္း (၁)

ရာစုႏွစ္ (၂) လီျဖတ္သန္း

ကႏၲရခရီးၾကမ္းေအာက္
ကၽြန္သားေပါက္ဘ၀ ခံစားနီကတ္ရလို႔
ဖက္ဆစ္အညစ္အေၾကးတိကို
တြန္းလွန္ဖယ္ယွားလိုေရစိတ္
ယိုစီးမွိတ္က် ေျဖသိမ့္လို႕ပင္မရႏိုင္
ကိုယ့္ျပည္ကိုယ့္ၾကမၼာ
ကိုယ္႐ို ့ရာ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္
ဘ၀င္မက်ႏိုင္ေရ
သူ႕ကၽြန္ဘ၀ျမင္ကြင္းထဲ
အဓမၼျပဳက်င့္ လုယက္ညႇင္းဆဲသတ္ျဖတ္
အသည္းကို လွီးျဖတ္စြာပိုင္ အခံရခက္လို႕
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို အတည္ကိုင္
ယိုင္လဲၿပိဳပ်က္နီေရ ျပည္ႀကီးရခိုင္က ထြက္ခြာ
အစိတ္စိတ္အမႊာမြာ ၿခီဖ်က္ရက္စက္
ဖက္ခြက္ကို လက္နက္စြဲကိုင္ ေတာ္လွန္ေမာင္းထုတ္ျခင္းမွတပါး
တျခားမဟိ ယံုၾကည္ခလို႔ --။

အပိုင္း (၂)

စ႐ိုက္တူရာ မိတ္ျဖစ္ရာလတ္
ယံုၾကည္မႈတူလို ့ဦးတည္ခ်က္တူရာ စုဖြဲ႕
ကိုယ့္ၾကမၼာ ကိုယ္ဖန္တီးႏိုင္ဖို႕အေရး
ညီညာလက္တြဲ ေပါင္းဖက္မိခေကလ့ဲ
အသွ်င္ျမတ္နာဂိႏၵ ထြင္းထုခေရ
မ်ိဳးေစာင့္ေမာ္ကြန္းကိုမွ မေထာက္မညႇာ
ကိုယ္လိုရာ အတၲေခ်တခု
အေၾကာင္းျပဳေရ ပဋိပကၡ
အမိႈက္ကစ ျပႆဒ္ထိေအာင္
မီးေလာင္ခံကတ္ရေရ သာဓက
တြိခကတ္ဗ်ာ မဟုတ္လား --။

အပိုင္း (၃)

ေတာ္လွန္ေရးသေဘာ
အေျပာင္းအလဲ တခ်ိဳ႕ၾကားက
အတၲမေနာ ရွင္သန္ႀကီးထြားလာေရခါ
တနပ္စာကို တသက္တာထင္ပနာ
ကၽြန္ဇာတာကို ဖက္တြယ္ယင္း
ငါ-မွ-ငါ ေဒါမာန္ခင္းလို ့
အျမင္ခ်င္းဖီလာ ကိုယ္ထင္ရာခိုကိုး
အမ်ိဳးနန္႔သီလကို မ်က္ကြယ္ျပဳ
ညီၫြတ္မႈကင္း အခ်င္းခ်င္းဗိုလ္က်သတ္ျဖတ္
ပရမတ္နန္႕ ၀ီးကြာကတ္ရေရ --။

အတိတ္ကိုျပန္ၾကည့္ပါ ဗလင့္
၁၁၄၆ - က ေဒကနိထက္တိုင္
ေအာင္လံမထူႏိုင္ဘဲ
ေတာ္လွန္ေရးေတာက္ေလွ်ာက္
သီ-သူ-သီ ေပ်ာက္-သူ-ေပ်ာက္
ဇာတ္တူသြီးကိုေသာက္လို ့
ျပည္ႀကီးမ႑ိဳင္ ျပန္လည္နာလံထူႏိုင္ဖို႕ဆိုစြာ
အမွန္ပင္ ျဖစ္ႏိုင္ဖို႕လားေယ ---။

(အဥၥနလုလင္)

No comments:

Post a Comment