အာဏာတေစၦရဲ့ စ်ာပနည

အာဏာတေစၦရဲ့ စ်ာပနည
==================
ၿငိမ္ဆိတ္တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္တခုလံုး
သင့္အားေလွာင္ၿပံဳးေနတယ္ --။
မီးေသြးေရာင္ ဇီးကြက္ငွက္တေကာင္ဟာ
အစာရွာထြက္လာတယ္ --။
ေသမင္းရဲ့ ေအးစက္တဲ့ လက္ေခ်ာင္းမ်ားစြာတို႔
ေသာ့မဲ့သင့္တခါးကို လာေခါက္ေနတယ္ --။
ေမွာင္မဲည အကာလ သန္ေခါင္ယံမွာ
မ်က္ရည္ပူတို႔ တလိမ့္လိမ့္စီးဆင္း
ေသမင္းရဲ့ေခၚသံ
နာခံခက္ေနၿပီလား --။
ပိုင္ဆိုင္မႈအားလံုး စြန္႕လႊတ္ခဲ့ေတာ့
ေႏွာင္ဖဲြ႕မႈႀကိဳး ေျဖေလွ်ာ့ခဲ့ေတာ့
ကံၾကမၼာအလွည့္ က်ိဳးပဲ့သြားတဲ့
လွည္းဘီးရဲ့၀င္ရိုး
ေနာက္ျပန္လွည့္ဖို႔ မႀကိဳးစားနဲ႔ေတာ့ --။
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
ဘ၀နာရီလက္တံေပၚက
ေနညိဳခ်ိန္ အိပ္မက္ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္
ေဆးသားမႈန္ပ်က္သြားခဲ့ၿပီ --။
သံသရာ ညွာတံရိုးေပၚက
၀ါက်င့္က်င့္ ဇရာေႏြဦးသစ္ရြက္တရြက္
ရင့္ေရာ္ေႁကြသက္သြားခဲ့ၿပီ --။
ယစ္မူးမႈ ရာဇပလႅင္ေပၚက
၀ိဥာဥ္မဲ့ ခႏၶာကိုယ္ဟာ
ငိုယိုတဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြကို
နား၀င္မခ်ိဳႏိုင္ေတာ့ၿပီ --။
XXXXXXXXXXXXXXXXXXX
ဘ၀ေရပြက္စမ္းတို႔ခမ္းေျခာက္
မီးေတာက္လို ပူျပင္းတဲ့ေႏြမွာ
အေဖာ္မပါ ခရီးသြား
ေတြေ၀စမ္းတ၀ါး၀ါး
ခရီးသြားရအံုးမယ္ေပါ့--။
ေ၀ဒနာေတြ ရင္နင့္စြာခံစား
၀င့္ႂကြားမေနႏိုင္ရွာတဲ့ငွက္ငယ္
ဘယ္ဆီဘယ္၀ယ္ပ်ံသန္း
ဘယ္စခန္း ခို၀င္နားရအံုးမလဲ
အေတာင္ေညာင္းလို႔ ရြက္ေႂကြေတာမွာ
အေမာေျဖရွာေနေရာ့ထင့္ ---။
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
ေလာကဇတ္ခံုေပၚမွာ
အေျဖရွာမရႏိုင္တဲ့ သခၤ်ာပုစၦာတပုဒ္လို
ကႀကိဳးစံုစြာ သရုပ္ေဆာင္ခဲ့ၿပီ --။
ခါးသီးတဲ့နာက်ည္းခ်က္
စဲြမက္ဖြယ္စကားလံုးမ်ားစြာ
ခ်ိဳၿမိန္အနမ္း ေ၀ဒနာတသီတသန္းနဲ႔
ေျဖလွမ္းမ၀ံ့မရဲနဲ႕
တံုးေႏွးေနၿပီလား ---။
ေသာကမီးတို႔ တေျမ့ေျမ့ေလာင္ကၽြမ္း
ေမာႏြမ္းလ် အိမ္မျပန္ႏိုင္ရွာေတာ့
ကႏၱာရ အလယ္က ငွက္ငယ္တေကာင္လို
ရိုးတံႀကဲႀကဲသစ္ပင္ေပၚမွာ
အေဖာ္မဲ့ေနရွာာၿပီလား ---။
ေရၾကည္ရာမ်က္ႏုရာ ရွာယင္း
က်င္လည္က်က္စား သြားလာခဲ့ရ
ဘ၀ရဲ့အလွရွာေဖြ
ဘ၀ရဲ့အဓိပၸါယ္ ေတြ႕ပါေလစ --။
ဗ်စ္ရည္ပူပူတခြက္ေသာက္လိုက္
ေခါင္းငိုက္စိုက္နဲ႔ ကမၻာႀကီးပတ္ခ်ာလည္သြား
ဒါဏ္ရာဒါဏ္ခ်က္ေတြ သက္သာသြားေပါ့ …။
အၾကင္နာတရားေခါင္းပါးတဲ့ ကမၻာေျမျပင္ေပၚမွာ
ရင္နာစရာအေၾကာင္းေတြ ႏွိပ္စက္
အိပ္ေရးလည္း ပ်က္ခဲ့ၿပီေပါ့---။
ဒယိမ္းဒယိုင္ေျခလွမ္းမ်ားစြာနဲ႔
အိမ္အျပန္လမ္းမေပၚမွာ
ေတးတေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္ဟစ္
သတိလည္း လစ္ခဲ့ၿပီေပါ့ --။
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
ျဗဟၼစိုရ္တရားရွာေဖြရင္း
မ်က္စိလည္လမ္းမွားသြားတဲ့ အလမၸါယ္ေႁမြဆရာ
ထူထည္းတဲ့ေတာလမ္းမႀကီးေတြေပၚမွာ
ဆင္ျခင္တံုတရားမဲ့စြာေလွ်ာက္လွမ္း
မဇၥ်ိမပဋိပဒါ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔
မ်က္ကန္းတေစၦေျခာက္သလို အျဖစ္မ်ိဳး
ခရီးမတိုးႏိုင္ရွာေတာ့
ရုန္းထြက္ထြက္ေပါက္ရွာယင္း
နစ္ျမဳတ္ယင္းနစ္ ဘ၀ေရတိမ္နစ္ရတဲ့အျဖစ္
အျပစ္ရဲ့းဒါဏ္ခ်က္ဒါဏ္ရာ
အႀကိမ္ရာေပါင္းမ်ားစြာခံစား
ရူးသြတ္သြားၿပီ ---။
အ၀တ္ဗလာနဲ႔ မိန္႔ခေလးငယ္ငယ္တေယာက္
ဒူးေထာက္ခစား အသနားခံ
မ်က္ရည္သြန္သြန္ယိုစီး
ငိုညီးေနရွာေပမဲ့
အေမွာင္တံတိုင္းေတြရဲ့ အနိဌာရံုကန္႔လန္႔ကာေတြအၾကား
(မေရမရာ) ေရတိမ္နစ္သြားရွာၿပီ --။
တိရိစၦာန္ေတြရဲ့က်ည္ဖူး
ေခၽြခူးရက္စက္သြားတဲ့ပန္းငယ္
လြမ္းဖြယ္ေျပာက်ယ္တဲ့ ေသြးသမုဒၵရာ လိႈင္းတံပိုးေတြေပၚမွာ
လြင့္ေမ်ာေနရွာၿပီလား --။
မိစၦာေကာင္ေတြရဲ့ ရြံရွာဖြယ္ သမိုင္းအမည္းစက္
ေသြးေႁကြးဆပ္ရအံုးမယ္ေပါ့ --။
ျပည္သူ႔ႏွလံုးေသြးေရစီးေအာက္က
ေၾကာက္စရာ နဂါးမင္း
ေရေႁမြသာသာအဆိပ္မျပင္းႏိုင္ရွာေတာ့
မီးေတာက္မီးလွ်ံေတြရဲ့ ပူသွ်ိန္ျပင္းျပတဲ့အာဏာ
မာန္စြယ္က်ိဳးသြားရွာၿပီ ---။
ဘုရားေက်ာင္းဆီက ေခါင္းေလာင္းသံ
ေတာင္ေစာင္းနားဆီက ႏြားခေလာက္သံ
သဘာ၀နာရီသံေတြရပ္စဲ
ေနလဲြသြားခဲ့ၿပီ ---။
ေျခာက္ေသြ႔တဲ့ ေျမကမၺလာေမြ႕ရာေပၚမွာ
အထီးက်န္ သံေ၀ဂ ကႏၱာရငွက္ခါး
ထာ၀ရ အိပ္စက္သြားခဲ့ၿပီ --။
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
ေသသူရဲ့ ဂုဏ္ထူး၀ိေသသ ပကာသန မာန
ခ၀ါခ်ေဆးေၾကာ
လူေတြ ခ်ီက်ဴးစကားေျပာရင္း
၀န္တင္ျမင္းလွည္းမ်ားနဲ႔ ေျမနီလမ္းအတိုင္း
ဒုန္းစိုင္းေမာင္းႏွင္အိမ္ျပန္လာၾက --.။
ဟိုး ခပ္ေ၀းေ၀းေတာင္တန္းမ်ားဆီသို႔
ငွက္သင္းတအုပ္
ခပ္သုတ္သုတ္ ပ်ံသန္းသြားၾက --။
ဇရပ္အိုေပၚက လည္တံရွည္လင္းတငွက္တို႔
ေတာင္ဖက္ အရပ္သို႔ လွည့္ပ်ံသြားၾက ---။
ေရႊအိုေအာင္ ေတာလမ္းမႀကီးအတိုင္း
ႏြားသင္းအုပ္တို႔
ရြာသို႔ ျပန္လာခဲ့ၾက --။
ဇရာ မရဏ ျမစ္ေရစီးၾကမ္း
ေသာကပရိေဒ၀ကမ္းပါးရိုင္းေအာက္
ဒုကၡလိႈင္းတို႔ ေမႊေႏွာက္ရိုက္ခတ္
ပဋိစၥသမုဒ္ပါတ္
၀ဲဂယက္ထဲက ေဗဒါပင္
ရွင္ျပန္ ထေျမာက္လာႏိုင္အံုးမလား --။
ဆူးႀကမ္းခေရာင္းလမ္းထက္
သံသရာအခ်ိန္နာရီထား
တေရႊ႕ေရႊ႕ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြာသြားၿပီ --။
ညေကာင္းခင္ျပင္ေအာက္
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဆီက
နိဂံုးအမွ်ေၾကးစည္သံ
ဘ၀ဂၤညံခဲ့ေလၿပီ ---။
(ခိုင္လူျခေသၤ့)
October 16, 1998, ေသာက္ၾကာနိ ရြီးစပ္သည္။
THE FUNERAL NIGHT OF THE GHOST OF POWER
(1)
The silent night was in sarcastic smile greeting him.
A black owl had come out for the preys.
The chill hand of death was knocking at the door.
“Sacrifice all your belonging”
“Try not to turn back your broken wheels”
Tears falling down on the cheeks, he stubbornly denied
To obey the call of Death in the dark midnight.
An twilight picture of a dream has faded,
And a yellowish leaf of summer had fallen down,
And the dead body on the pedestal of intoxicated power
Could no more appreciate the crying sounds.
During the summer, hot as a flame,
Forward to move was the lonely traveler.
Tired in agony of a desert-bird on a leafless tree,
Woe burning in his heart, he was alone in the wild.
No more proud in pain, the desert-bird could not know
Where to fly and where to perch.
Perhaps as the wings got tired,
He slept among the fallen leaves.
xxxxxxxx
(2)
In the worldly drama, like a clue-puzzled labyrinth,
He had played in all acts.
Bitter hate, charming words, sweet fragrance,
And with a bunch of suffering,
His feet were hesitating to move on.
Searching for a new pasture, he has wandered along,
And in thirst for beauty, he felt not the taste.
Gulping down a cup of wine,
His head bowed with the craving wealth,
And in the world of less compassion,
Injured by grievances,
He has passed thousand sleepless nights.
xxxxxxxxx
With the staggering steps on way back home,
He sang aloud and had fallen unconscious.
Struggling, swimming and drowning,
In the shallow streams of life,
Suffering thousands the wounds of Sin,
He had become mad.
(3)
The snake charmer looking for the sermon of Brahmansor,
In mirage sight, has lost his way,
And was wandering aimlessly on the dense jungle roads.
With the middle-path foot-steps,
Like haunted the blind by the ghosts,
He could not move onward,
Thus, has committed the crimes again and again.
xxxxxxxxx
A young nude girl though sobbing in murmuring breath,
Tears flowing down and kneeling before him,
She has been drowned
Behind the disgusting curtains of the dark walls,
Oh, Young blossom! Plucked by the bullets of Beasts,
Are you floating on the waves of the broad bloody ocean?
Oh, young deer! Escape not and moaning sounds in echo,
Have you fallen into the traps of the hunters?
xxxxxxx
“We have to pay the blood-credit
To the historic black scar of the despised ghost.”
xxxxxxx
Beneath the bosom-blood of the people,
The fearful dragon no more be poisonous than a water snake,
And the hot power of the flames has broken its spears.
The tiger in cage could not jump over the preys,
Then, you should sleep in jocund death,
Enjoying Sabbath and Sermon.
The toll from the temples, the sounds of the cow-bells
From nearer the slope, have ceased all then,
And in solitude, the regretful desert-bird has fallen
Sound sleep on the earthen bed forever.
(4)
Washing off the honour, pride and prejudice
Of the dead person,
And chattering in praise of his name,
The people on the horse-pulled loading carts,
Have come back along the red muddy road.
A flock of birds has swiftly flown away
To the remote hill-ranges.
From the old golden jungle road,
Came back the cattle to the village.
From above the cemetery house,
The long-necked vultures had flown away to the south.
Beneath the rough flow of (Old-age and Death) river,
Beside the wild bank of Sorrow and Woe,
Stirred and blown by the waves of Misery,
Would the hyacinth amid the whirls of Ever-circle,
Advent again?
The chariot of time on its thorny way,
Has voyaged slowly greeting the world.
Under the midnight sky, from the cemetery hill,
The last toll of farewell has spread over
From Heaven to Hell.
Khaing Kyaw Kyaw (AASYC)